1
Ndocciy te gkiela gny garee
Munt' e ciogny mieri gnerii
Sa ty rogn', e gkîyny mby xee
«Myy nd'e caa me gliefterii»
Cui ti vigny nga gny dhiat
Ciy ja byyn Prindet chy pat.

2
Ndo ty nyn gny drittysore
Vette chynchyn e chynton
Po gny vashie cukkiulore,
Chynca myy ty gaidhon:
E nga gny ty bynnet shtat
Ndo chee Yym, e ndo chee At.

3
Ndo gny gliuglie merr mby dôry
Coilorme, ty caa χee:
Ndo te kishia vyy curôry
Gny kopiglie bardh e ree:
Ajò nusse yy tij gny fat,
Ndo te shpia chee Iym, e Jat.

4
Ndo gny vale vete dredh,
Si ndy Crymte bygnmi na:
Ti garêny myy gliarte mbiedh
Ndy shegh prindet pry nd'attà,
Ciy shchilkiegnin mby gliodrât
Miry jottym, e myy Ittat.

5
Ndot becon gny prift'i mîry,
Ysht'e ymbygliy ajò bechim:
Moi ndo prind urat dyglîry
Jappyn tij, me gny shyrtim,
Myy shyntoshe ysht e gkiàt,
Se te dha Jottyym, e Ittat.

6
Ndo bugliâry, ndo chee turrès
Aryte, e pelca, cafshe shiuum:
O cattundi, Gorie piés:
Nd'ymyr't ngkiattet si gliuum,
Myy ti nteryn byn byggat,
Ndo ty ron Iottym, e Ittat.

7
Ciy ty bysh, ciy ty noerosh,
Miry o gligk, me prind, ty viêny
Ymbygliy myy, e my shyntosh.
Moi me gkiely dyglîny, garêny,
Ti me priery mby glip ty gkiat,
Ndo cheé shpîny pà Iym, e Jat.

1
Ndoçë te gjella një hare
Mund e çonjë mieri njeri
Sa të ronj, e gjënë mbë hje
«Mënd'e ka ma liefteri»
Kuit vinjë nga një dhiat
Çë ja bën prindet kë pat.

2
Ndo të nën një dritsore
Vete këngën e këndon
Po një vashje kuqullore,
Kënga më të gaidhon:
E nga një të bënnet shtat
Ndo ke jëm, e ndo ke at.

3
Ndo një lule merr mbë dorë
Koilorme, të ka hje:
Ndo te kisha vë kurorë
Një kopile bardh e re:
Ajo nuse ëë tij një fat,
Ndo te shpia ke jëm, e jat.

4
Ndo një valle vete dredh,
Si ndë krëmte bënjmi na:
Ti harenë më larte mbiedh
Ndë sheh prindet prë nd'ata,
Çë shkelqein mbë lodrat
Mirë jot'ëm, e më yt at.

5
Ndot bekon një prift i mirë,
ësht e ëmbëlë ajo bekim:
Moi ndo prind urat dëlirë
Japën tij me një shërtim,
Më shëntoshe ësht e gjat,
Se te dha jotë ëm, e yt at.

6
Ndo bugliarë, ndo ke turres
Arëta, e pellka, kafshe shumë:
O katundi, horje pies;
Nd'ëmër yt ngjatet si lumë,
Më ti nterën bën bëgat,
Ndo të ron iot ëm, e yt at.

7
Çë të bësh, çë të noerosh,
Mirë o lig, me prind, të vjenë
ëmbëlë më, e më shëntosh.
Moi me gjellë dëlinë, harëne,
Ti me prierë mbë gllip të gjat,
Ndo ke shpinë pa jëm, e jat.

1
Se puote l'uomo infelice
durante la vita rinvenire un contento,
ci lo incontra certamente nell'onorevole retaggio;
e sopratutto se egli libero è,
e può vantarlo per portamento di decorata
progenie di antenati.

2
Se vai tu a lietificare da sotto la finestra
con un canto il cuore di rubiconda fanciulla,
la stessa tua canzone
ancor più ti rallegra
con settuplice densità,
laddove tua abbia i genitori.

3
Se prenderai in mano un colorito fiore,
sembra allora che esso ti convenga più
che ad altri: se nella Chiesa impalmerai
una fresca e candida donzella, sarà
per te una fata la nuova sposa,
se poi in casa tu hai il padre, e la madre.

4
Se tu andrai a carolare ad una ridda,
come noi usiamo nelle nostre feste,
tu coglierai più sublime la gioja,
se tra coloro osserverai
danzatori distinti,
il tuo genitore e la tua genitrice.

5
Se tu accoglierai la benedizione di esemplar
sacerdote, la è dolcissima pure;
ma feconda e salutare assai
più la é quella che accompagnata
da soave affettuoso sospiro,
ti compartono il padre tuo, la madre tua.

6
Se appartieni tu pure alla classe de' Bugliari,
se oro molto in denaro possiedi,
se padroneggi ubertose terre,
se hai parte all'impero di Paesi o Città,
se il tuo nome si estende come fiume,
più ricca sarà la tua gloria se a te vive il padre e la madre.

7
Ogni opra in somma, ogni pensiero
buono, o malvagio che sia,
tra i genitori utile saratti e salutare;
ma perfino la serenità, il contento
della vita ti si volterà in tristissimo lutto,
se la casa ti hai vuota di tuo padre, e di tua madre.